۱۳۸۹ مرداد ۲۴, یکشنبه

A Brief Overview of the City of Abarkooh in Yazd - Cypress Tree

Abarkooh is one of the ancient Iranian cities located about 140 kilometer (87 miles) to the west of the city of Yazd and bordering the province of Fars. Abarkooh has been one of the famous towns in the ancient are as it was situated on the path of the world renown Silk Road. The population in the 2008 estimate is about 45000 People who live in the 5712 square kilometer area of Abarkooh.

Abarkooh is divided into two districts: centeral district and Bahman district. The important villages of Abarkooh are: Tirjerd, FarAgheh, TirAbAd and EsfandAbAd.

The name of the town has been going through changes. Since it has been built by the edge of the mountain, the name has been “Bare Kooh” which in Persian means “by the mountain”. For simplicity, people then change the name to “Abarkooh”. Its official name is now Abarkooh but it has in the past been called Abarqu, Abarghoo, Abarkooyeh, Abarghooyeh, Dare Kooh and Barghooh.

There are some writings about Abarkooh but I have not yet found a very solid comprehensive one. The are scattered writings which will use later to complete this. There is a book called “ShenAkhte Abarkooh va Ghedmate An” or “Learning about Abarkooh and its History”. It is mentioned in that book that the history of the city of Abarkooh is even dated before the formation of the ancient city of Yazd.

There are many historical sites in the city which is a proof of its civilization and history. One of the most famous things in Abarkooh which attracts many tourists is the old cypress tree which is said to be over 4000 years old (according to a Russian expert). A Japanese scientist has put the age of the tree as old as 8000 years. The height of the tree is about 28 meter.

Other historical locations are:

* Adobe Icehouse
* AghAzAdeh Mansion
* Aali Dome
* Bibi SArA KhAtoon
* Biroon Mosque
* EmAmzade Ahmad Mausoleum
* Jame’e Mosque
* MardomshenAsi (Human Study) Museum
* NezAmiye Mosque
* Pir e Seddigh Tomb
* RabAt Fortress
* Seyedoon Dome
* ShahrAsb Fortress
* Solat Mansion

My dear friends.......In below, you can see the photos of the oldest Cypress tree in the world, which located in Abarkooh.......a 4000 years old tree.......the oldest living creature in the world

۱۳۸۹ مرداد ۲۰, چهارشنبه

"سرو ابرقوی یزد" یا "همان فواره سبز از دل کویر یزد ایران"

بي تو اي سرو روان با گل و گلشن چه كنم....

ابرقو در سوگ سرو چند هزار ساله
سرو ابرقو یا همان نشان اهورامزدای ایران باستان.......کهن ترین جاندار بر روی کره زمین....... با طول عمری برابر با چهار هزار سال.

سرو کهنسال ابرقو که به قول «مارکوپولو» چون فواره‌ای سبز از دل کویر ایران رسته است به دلیل آنچه متخصصان بی توجهی به حفظ میکرو ارگانیزم‌های خاک و آسیب‌های زیستی توسط انسان عنوان می‌کنند دچار فرسایش شدید شده و در حال خشک شدن است.

به گزارش خبرنگار مهر، سرو را ایرانیان درخت آزادگی نامیده‌اند. این تعبیر رندانه پدران ماست که ثمر ندادن سرو را به پای آزادگی‌اش گذاشته‌اند. سنگ نگاره‌های تخت جمشید که تندیسی از شکوه این درخت اساطیری است گواه دیگری بر اعتبار سروها در باور ایرانی‌هاست.

سرو ابرقو که به روایتی پیرترین ساکن کویر است، با ۲۵ متر ارتفاع در قلب ایران زندگی می‌کند و قدیمی‌ترین موجود زنده جهان لقب گرفته است. این درخت به خاطر عمر طولانی در ایران باستان نماد اهورامزدا بوده و در تاریخ نوشته‌ها آمده که بعضی از درختان سروی که در ایران وجود دارند، توسط زرتشت پیغمبر کاشته شده‌اند.



شواهد از بروز نشانه‌های مرگ کهن ترین درخت زمین در ابرقوی یزد خبر می‌دهد، درختی که به روایتی بیش از چهار هزار سال عمر دارد و نشانه‌ای از هویت ایرانیان قبل از اسلام است. یک متخصص برجسته در حوزه درختان کهنسال ایران با اشاره به آخرین بررسی خود از سرو ابرقوی یزد به خبرنگار مهر گفت: در سال 85 که روی این درخت کهنسال مطالعه می‌کردم به دلیل مشاهده تغییرات متعدد در اطراف و بافت درخت، انتظار این را داشتم که دیر یا زود خبر مرگ این سرو تاریخی را بشنوم.

مصطفی خوشنویس با تاکید بر شرایط خاص زیستی این درخت افزود: در این سالها شرایط زیستی و بافت خاک عوض شده چرا که این سرو در حاشیه باغات انار کاشته شده بود ولی امروز سرو ابرقو در یک پارک واقع شده و قطعا مراقبتهای لازم از آن صورت نگرفته است.

وی به حضور گردشگران در کنار این درخت به دلیل جاذبه تاریخی و باستانی اش اشاره کرد و گفت: بارها شاهد لمس و تکیه دادن مردم به تنه سرو ابرقو بوده ام و هیچ کس ابایی از نزدیک شدن به آن ندارد چون هیچ حفاظتی از آن صورت نمی‌گیرد در حالی که این درخت کهنسال به خاطر ویژگیهای خاص و عمر طولانی نیازمند مراقبت ویژه است.



خوشنویس اضافه کرد: روزانه 50 تا 100 نفر به این سرو نزدیک می‌شوند که حضور آنها باعث کوبیده شدن خاک، تراکم شدید در پای درخت، محدود شدن نفوذ پذیری آب و برهم خوردن میکرو ارگانیزمها می‌شود. این در حالی است که حداقل فضا برای نزدیک شدن به این درخت 2.5 متر است و از سایه‌انداز به سمت تنه نباید قدم برداریم.

این کارشناس موسسه علمی تحقیقاتی سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور تاکید کرد: لگد کوب کردن ساختمان خاک در سالهای اخیر شدت گرفته و رسیدگی کامل انجام نمی‌شود در حالی که باید هر چند سال یکبار خاک اطراف درخت شخم بخورد و کود پوسیده به خاک سپرده شود.

وی به شیوه شخم زنی زمینهای اطراف گونه‌های کهنسال مانند سرو اشاره کرد و افزود: به دلیل اینکه ریشه سرو در سطح خاک پراکنده شده، نباید خاک را بالاتر از 5 سانتیمتر شخم زد که باعث زخمی شدن ریشه شود در حالی که تا عمق 20 سانتیمتر با بیل حاشیه سرو کنده می‌شود و همین موضوع ضربه‌های مهلکی به بافت خاک و ریشه‌ها وارد کرده و تهدیدی برای سرو ابرقو است.

به عقیده این کارشناس محیط زیست و منابع طبیعی، سروهای باغ فین کاشان به دلیل شخم زنی غلط و و تخریب بستر خاک و ریشه‌های سطحی آسیب شدید دیدند و تعداد زیادی از این سروها چندین ده ساله خشک شدند.

وی به آمار متناقض و متفاوت از سن و طول عمر سرو ابرقو (یا ابرکوه) به عنوان یکی از کهن ترین درختان دنیا اشاره کرد و گفت: گاهی با افراط این درخت را هشت هزار ساله یا چهار هزار و چند صد ساله نامیده‌اند که به عقیده بنده کاملا اشتباه است. اگر بپذیریم که این درخت سالانه یک میلی متر رشد قطری داشته پس باید امروز حداکثر سه هزار و چهارصد سال سن داشته باشد.

خوشنویس معتقد است: دوایر رویشی تنه درخت که هر سال یک دایره بر قطر آن اضافه می‌کند، نشانه‌ای واضح برای مشخص کردن سن گونه‌های درختی است. با توجه به آمارهایی که به طور دقیق محاسبه کرده ام حداکثر سن سرو ابرقو هزار و دویست سال است.

وی افزود: این درخت با وجود اینکه در رویشگاه واقعی خود نیست از شرایط زیستی نسبتا خوبی برخوردار است که شامل هوای معتدل و گرم، آب کافی قناتها و فرصت هفت ماهه در سال برای رشد است.

به دیدگاه این متخصص درختان کهنسال، تحت هیچ شرایطی و با هیچ ابزاری نمی‌توان عمر سرو ابرقو را بیش از هزار و دویست سال عنوان کرد.